PATRON SZKOŁY: ARMIA KRAJOWA
29 września 1995 roku nasza szkoła otrzymała zaszczytne imię Armii Krajowej.
Krótki rys historyczny o naszym patronie:
 |
Początki Armii Krajowej sięgają wydarzeń związanych z II wojną światową. Wtedy to dwaj sąsiedzi Polski: Niemcy i Związek Radziecki postanowili zaatakować, zniszczyć i wymazać z mapy Europy państwo polskie. Najpierw 1 września 1939 wkroczyły wojska niemieckie a 17 września Armia Czerwona realizując tajny protokół paktu Ribbentrop-Mołotow zawarty przed wybuchem wojny. Mimo bohaterskiej obrony Polaków w czasie kampanii wrześniowej nie udało się obronić państwa. Wtedy kilku wyższych oficerów wojska polskiego postanowiło nie składać broni, lecz nadal prowadzić walkę. 27.09.1939 utworzono podziemną organizację wojskową pod nazwą Służba Zwycięstwu Polski. Na jej czele stanął generał Michał Karaszewicz-Tokarzewski a szefem sztabu został płk Stefan Rowecki. Zadaniem organizacji było powołanie struktur wojskowych, których celem miało być prowadzenie dalszej walki o utrzymanie niepodległości i ciągłości granic państwa. |
| SZP stała się zalążkiem Polskiego Państwa Podziemnego rozbudowywanego w swych strukturach przez cały okres wojny. Dążeniem organizacji było utworzenie wojskowych i administracyjnych organów, które miały odegrać rolę podziemnych władz państwowych i mogły objąć władzę po wyzwoleniu Polski. W zaistniałych warunkach wojennych SZP namawiała do podjęcia zdecydowanej i nieustępliwej walki z najeźdźcami na każdym polu działania; wszelkimi środkami; do czasu wyzwolenia Polski w granicach sprzed 1 września 1939 roku. W listopadzie 1939 roku polski rząd na emigracji, powstały we Francji, którego premierem został gen. Władysław Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej. Na czele związku stanął gen. Kazimierz Sosnkowski: przewodniczący Komitetu Ministrów d/s Kraju. Dowódcą tej organizacji na terenach polskich zajętych przez Niemców został płk Stefan Rowecki a na terenach okupacji radzieckiej gen. Michał Karaszewicz-Tokarzewski. |   Zdjęcie pamiątkowe z odsłonięcia „Tablicy Pamiątkowej” w 50 rocznicę rozstrzelania przez Oddziały Własowców i Gestapo 24 osób, w tym 7 akowców |
 |
Szeregi organizacji konspiracyjnej rozrastały się. Wchłaniała ona dawnych członków SZP i mniejszych organizacji lokalnych. Na wiosnę 1940 roku ZWZ liczył ponad 80 tys. zaprzysiężonych. W czerwcu 1940 r. płk Stefan Rowecki został mianowany generałem. Tymczasem na terenach zajętych przez okupantów rozpoczęto wcielać w życie plan fizycznej i psychicznej zagłady narodu polskiego. W ten sposób realizowano ideologię hitlerowską i stalinowską wobec Polaków. Masowe mordy, łapanki, osadzanie w obozach koncentracyjnych, komory gazowe, niewolnicza praca, zabór dziedzictwa kulturowego: to niektóre formy eksterminacji narodu polskiego stosowane przez Niemców. Na Kresach Wschodnich setki tysięcy polskich rodzin w straszliwych warunkach wywieziono w głąb Związku Radzieckiego, a potem osadzono w obozach pracy: łagrach radzieckich. Ponad 20 tysięcy polskich oficerów osadzono w obozach a potem zamordowano, nie tylko w Katyniu. Zaprzysiężeni Polacy w ZWZ podejmowali działania wobec wzmagającego się terroru. Polska Podziemna umacniała się i krzepła. |
| 14 lutego 1942r. rozkazem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego ZWZ przemianowany został w organizację o nazwie Armia Krajowa, która swym zasięgiem objęła cały kraj. Organizacja nasiliła swą działalność po napaści Niemiec na Związek Radziecki. Jesienią 1942 w AK utworzono jednolite kierownictwo dywersji i sabotażu: „KEDYW”, którego dowódcą został płk Emil Fieldorf: „NIL”. W jego skład wchodzili członkowie Szarych Szeregów, czyli zakonspirowanego Związku Harcerstwa Polskiego. W czasie swej działalności AK wykonała, ponad 10 tys. akcji bojowych takich jak np. wysadzanie niemieckich transportów, magazynów, obiektów wojskowych, mostów. Żołnierze Armii Krajowej rozbijali posterunki okupanta, likwidowali tysiące groźnych dla Polaków wysokich hitlerowskich funkcjonariuszy niemieckiego aparatu okupacyjnego. | 
29-09-1995: Uroczystość nadania szkole imienia Armii Krajowej |
| AK-owcy napadali na więzienia i uwalniali Polaków. Duże i poważne sukcesy osiągnął wywiad wojskowy AK m.in. to właśnie ten wywiad powiadomił Londyn o tym, że atak na ZSRR nastąpi w czerwcu 1941 roku. Przekazał szczątki pocisku V1 do Londynu – nowoczesną broń Niemców. Efektem było zbombardowanie wyrzutni tej broni na wyspie Uznam. Wywiad AK przesłał także informacje o zagładzie Żydów w Polsce i o obozach koncentracyjnych, w których Niemcy masowo mordują miliony ludzi z Europy. Kolejną formą działalności AK było tworzenie i wystawienie do walki ponad 100 oddziałów partyzanckich walczących na Lubelszczyźnie, Kielecczyźnie, Kresach Wschodnich.
Tryptyk reliefowy poświęcony Patronowi Zespołu Szkół nr 4 w Szczecinie: Armii Krajowej. Projekt i wykonanie: mgr Paweł Czapkin. Krzyż AK z aluminium wykonała Odlewnia Metali Kolorowych w Osinie. Do prowadzonej walki niezbędna była broń. Nieliczne zrzuty z Anglii okazywały się zbyt małe. Najczęściej źródłem uzbrojenia była broń zdobywana od wroga a także produkowane w podziemiu pistolety maszynowe „Sten” i „Błyskawica” oraz granaty ręczne „Filipinki” i „Sidolówki”. |
 |
Armia Krajowa: podziemne wojsko polskie liczyło ok. 350 tys. członków. Kiedy w 1943 roku w wyniku zdrady został aresztowany przez Niemców dowódca gen. Stefan Rowecki „Grot”, kolejnym został gen. Tadeusz Komorowski, „Bór” do końca kierujący Powstaniem Warszawskim. Ostatnim dowódca AK był gen. Leopold Okulicki „Niedźwiadek” aresztowany w marcu 1945 roku przez Rosjan wraz z czołowymi przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego i w czasie moskiewskiego procesu tzw. 16-tu skazany na 10 lat więzienia. To gen. Leopold Okulicki nie widząc możliwości dalszej walki, gdy Polacy znów znaleźli się pod okupacja ZSRR rozwiązał 19.01.1944 Armię Krajową. Mimo zakończonej wojny w 1945 roku nie skończyła się walka żołnierzy Armii Krajowej. W latach 1944-1945 na terenie Polski stacjonowały liczne radzieckie dywizje NKWD i Armii Czerwonej a władze zaczęli sprawować komuniści zgodnie z dyrektywami Moskwy. Nastąpiły aresztowania i internowania żołnierzy AK do łagrów radzieckich. Ta antypolska polityka zmusiła tysiące AK-owców do ponownego pójścia do lasu i walki podziemnej. Tropieni żołnierze masowo wstępowali w szeregi antykomunistycznej organizacji „Wolność i Niezawisłość”. Powstawały setki oddziałów partyzanckich. Rozpoczął się czas represji i upokorzeń. Ludzie mający za sobą lata bohaterskiej walki o ojczyznę określani byli mianem bandytów, wywożeni do obcego kraju, a w więzieniach traktowani byli gorzej od znajdujących się tam hitlerowskich SS-manów. |
| W czasach komunistycznej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej żołnierze AK byli prześladowani, dyskryminowani i represjonowani do 1956 roku. Dopiero, kiedy Polska stała się krajem demokratycznym po 1989 roku Ci, którzy przelali Swą krew za Ojczyznę znaleźli uznanie i poczesne miejsce. Obecnie są dumni z tego, że żyją w wolnym niepodległym kraju. Dopiero teraz otoczeni są szacunkiem. |